Kırmızı mürekkep! Ve gerçek dost kimdir?

31 Mart 2015, 15:16

517 kez okundu.

Komünizm döneminden kalma bir fıkra. Bilenler hatırlayacaktır. ‘kırmızı-mavi mürekkep’ meselesi…

Stalin dönemindeki Rusya’da, rejime muhalif görüşleri nedeniyle bir adam Sibirya’ya sürgüne gönderilir.

Mektubunun denetçiler tarafından okunacağını bildiği için gitmeden önce arkadaşlarına şöyle bir tembihte bulunur.

“Eğer benden mavi mürekkeple yazılmış bir mektup alırsanız, orada yazdıklarımın-yaşadıklarımın gerçek olduğunu bilin! Ama kırmızı mürekkeple yazılmışsa, anlayın ki hepsi yalandır”

Bir ay sonra arkadaşlarına adamın ilk mektubu ulaşır.

Her kelimesi mavi ile yazılmıştır.

Mektupta der ki:

“Burada herşey harika. Büyük mağazalar, yiyecek-giyecek bol, herşey ucuz, hayat burada çok şahane! İnsanların refah düzeyi yüksek, emeklisi, işçisi-memuru-çiftçisi hayatından memnun, kişi başına düşen milli gelir yüksek. Ne istiyorsanız bulabilir, alabilirsiniz!”

Son cümle ise şöyle biter.

“Tek satın alamayacağınız şey, kırmızı mürekkep!”

Yazılarımızda, konuşmalarımızda, yakın ve samimi olduğunu bildiğimiz, ya da öyle sandığımız kimseler için ‘dostum’ kelimesini çok kullanırız.

Hani derler ya, arkadaş bulunur da, dost zor…

Dosta güvenilir, dosta kefil olunur, dost emanete ihanet etmez, dost arkandan konuşmaz, kuyunu kazmaz, yoluna mayın döşemez. Dar gününde, acı-tatlı zamanında yanında olur. Maddi-manevi her açıdan destek olur. Böyle insanlar varsa hayatınızda, dostum diyebiliyorsanız, ne mutlu size…

Günümüzde kaç çeşit dost var derseniz, önce şunu belirteyim, düşman kazanmak çok kolay da, gerçek dostu bulabilmek, dost sahibi olabilmek çok zor.

Dost deyince aklıma hep Osmanlı dönemindeki Divan Edebiyatı şairi Baki gelir.

1526-1600 yılları arasında yaşayan ve aynı zamanda da filozof olan Baki’ye göre üç çeşit dost vardır.

· Bir dost vardır, gıda gibidir, her zaman ararsın.

· Bir dost vardır, ilaç gibidir, gerektiğinde ararsın.

· Ama öyle dostlar vardır ki, hastalık gibidir, onlar seni arar bulurlar.

Allah kimseyi dostsuz bırakmasın!

Sivas-Şarkışla’lı, merhum büyük halk ozanı Aşık Veysel şiirinde, türküsünde söylemişti ya, “Dost dost diye nicesine sarıldım, benim sadık yârim kara topraktır…”

Yorum Gönder 0

Dikkat!

Yorum yapabilmek için üye girşi yapmanız gerekmektedir. Üye değilseniz hemen üye olun.

Üye Girişi Üye Ol

Kırmızı mürekkep! Ve gerçek dost kimdir?

Dikkat!

Öne Çıkanlar

Bu Ay Çok Okunanlar

Namaz Vakitleri

Karikatür

Arşiv