Seni üzgün gördükçe, uykularım kaçıyor!

14 Ekim 2019, 10:44

507 kez okundu.

Adı üzerinde Türk Kahvesi. Çok tiryakisi olmasam da, sabah kahvaltısı ve öğle yemeği sonrası mutlaka içerim. Bazen ölçüyü kaçırır, kırk yıllık hatırına gittiğim yerde bir-iki fincanı boş çevirmem.

Akşamları yok. psikolojik mi, bilimsel mi bilemem, uykuları kaçırırmış.

Peki, bu şehirde yaşayıp da uykuları kaçırmamak mümkün mü, yorumu size bırakacağım. Özellikle akşam haber bültenlerinde; okuduklarım, duyduklarım, izlediklerim karşısında uykularımın kaçmaması imkânsız bir şey.

Ayşe Tunalı’nın şarkıda söylediği gibi; ‘Seni üzgün gördükçe uykularım kaçıyor!’

Hele şu sosyal medya yok mu, insanı intil ediyor. Ne yazılsa, saniyesinde herkesin avucunda.

Ve şimdi kızılca kıyametler kopuyor.

En çok da yerel yöneticilere, siyasilere uykular haram. Olan vatandaşa oluyor, ceremesini vatandaş, partililer çekiyor.

Geçenlerde, bir öğle yemeği ardından dostumun ikram ettiği kahveyi içince, fala baktırdım. Tabi işin bu kısmında biraza muzipliğimi tuttu, olaya espri katayım istedim.

Falımda çıkan şu:

“Üç vakte kadar Maraş’ın üzerine ve hanenize güneş doğacak. Bir yerlerden para gelecek. (Bunu söyleyen akşam yatarken üzerine bir şey almamış. Belli) Yüreğimiz kabaracak. Bir de göz ve nazar var. Size büyü yapmışlar, tez vakitte bu büyüyü bozdurun. Hacılara-hocalara bir görünün. Ve en önemlisi de, bir yol görünüyor. Dur, dur! Bir darağacı var, biri asılıyor sanki. Aha işte, inanmazsan bak!”

Falda çıkan bu. Sonra fincanı bana doğru uzatıyor, söylediklerini doğrultmak ve teyit ettirmek istercesine.

Fala inanmam. Hani derler ya, geri de kalma!

Bir yoldan söz etti. Ne yolu, kim gelecek, kim gidecek, yoksa yolun sonuna mı gelindi, belli değilken, en ilginci birinin asılması olayından, darağacından söz etmesi, pek hayra alamet değil gibi geldi bana.

Hayırdır inşallah!

Sonra kendi kendime dedim ki, “Oğlum Fiskeci boş ver. Birileri için birilerini kırmaya, üzmeye gerek yok. Şu üç günlük ölümlü dünyada hele hele… Torunlarını sev, hayatını yaşa, tadını çıkart gazeteciliğinin!”

Bundan sonra böyle!