Çünkü koltuklar emanet. Vakti geldiğinde, emaneti başkasına devredeceksin.
Arkanda dayın da olsa, koltuk babandan miras da kalsa, makam sahibi kadı da olsa, bir başkası gelip oturacak, belki seni aratacak, belki de senden daha iyi yapacak o başka ama nöbet değişimi kesinlikle yaşanacak.
Değişmez ve şaşmaz kural bu.
*
Yaklaşık 8 senedir bu şehirde, yüreği, görev aşkı, yeteneği ile spora ve kente hizmet eden, bize göre en başarılı il müdürleri arasında yer alan Ali İhsan Kabakçı’nın sanıyorum nöbeti başkasına devretme vakti geldi, çattı…
Başarılı il müdürleri arasında saydığım ve bu şehirde kültür ve turizm adına yüreğini ortaya koyan Seydihan Küçükdağlı da senelerdir koltuğunu muhafaza edenlerden. Bu iki değerli ismin yerlerine kim gelir, bilemiyorum. Biliyorum da sözün gelişi, şimdilik isimleri bende saklı… Belki herkes biliyor, o da ayrı mesele.
Her türlü söyleme hassas ve duyarlı olan kulaklarım bana ihanet etmiyorsa, Ankara siyasi kulislerinde söylenenlerden yola çıkarak yazıyorum, bazı daire müdürleri gidiyor.
Belki bugün, belki yarın, belki yarından da yakın!
Bize hayırlısı olsun demek düşer.