Şu sıralar sokak röportajları çok izleniyor. Çoğu falcı olmak üzere, omuzuna kamerayı alan, mikrofonu açan vatandaşa soruyor, ‘Aday adaylarını tanıyor musunuz? Büyükşehir için kimi layık görüyorsunuz? Onikşubat veya Dulkadiroğlu ilçesi için kim belediye başkanı olmalı?’
Herkesin kafasında bir isim var. Bunun için fal tutmaya, falcıya gitmeye, falcılara para vermeye gerek yok. Vatandaş aklından, gönlünden geçen bir isim veriyor.
Çoğu kahve ve mahalle kültüründen geldiği için, belediye başkanı olmasını istediği ismi bile tanımıyor aslında. Tanımadan, bilmeden isim verse de, genelde şehir merkezindeki sokak röportajlarında, (adı sokak röportajı olsa da, hiçbirimiz ve hiçbiriniz sokakta röportaj yapıldığını görmediniz. Merkezde, caddelerde, bulvarlarda yapılır!) sorulan sorulara verilen cevaplarda aday adayı olmayan isimler bile çıkar karşınıza.
*
Son senelerde bir butik kelimesi türedi. Giyim mağazalarına ‘butik mağaza’ ismi verilirken, buna ‘butik otel’ kavramı eklendi. KENT KULİSİ canlı yayınında, depremde hayatını kaybeden AK Parti Kadın Kolları Başkanı rahmetli Gül Çitil Okur’a sorulmuştu; ‘Sizce butik siyaset nedir!’ diye.
Nur içinde yatsın Gül Hanım da dilinin döndüğünce meseleyi izaha çalıştı.
*
Pop şarkıcı var da, pop iktisatçı var da, pop siyasetçi olmaz mı?
Butik otel, butik mağaza olur da, butik siyasetçi, butik belediye başkanı, butik belediye meclis üyesi, butik muhtar olmaz mı?
Örnekleri var hayatta, karşınızda, yanı başınızda.
Önümüzdeki yıla dair bir öngörümüz yok! Klasik cevaplar çıkıyor genelde; sağlık, huzur, birlik-dirlik ve para…
İşi sulandıranlar çıkmadı mı, eh o kadar da olacak artık! Herkes falcı, fal açtırıyor, al baktırıyor ama çoğu da kavramsal inceleme analizinden yoksunlar!
Pop siyasetçi olur da, pop gazeteci çıkmadı mı aramızdan! Dedim ya, omuzuna kamerayı dayayan, mikrofonu vatandaşın ağzının içine sokan, bozuk Türkçesiyle soru sorduğunu düşünen karizması ve vasfı tartışılanlar, dikkat ediyorum her nedense revaçtalar!
İşinin ehli, kariyeri olan, mesleğin hafızası haline gelmiş arkadaşlarımız kenardalar, köşesine çekilmişler, olanı-biteni üzüntüyle seyrederken, ‘Vay be, gazetecilik ne hale geldi, yazıklar olsun!’ demekten kendilerini alamaz hale geldiler.
*
Siz bu yazıdan ne anladınız bilmiyorum da, ben bir şey anlamadım.
Lakin bir kılçık attım ortaya, bakalım oltaya kim takılacak?