Kaybolmuşum geçmişin acı yıllarında, toz duman olup savrulmuşum, hayat öyle! Savurmuş ki nereye gittiğini ne yaptığını bilmeden acı bir şekilde savrulmuşum.
Geriye dönüp baktığımda arkamda, en yakınlarım bile yoktu. Neredeydi sevdiklerim, sevenlerim neredeydi?
Demek ki hayat acı da olsa, seni yaşadıklarımızla sınıyor ve sınamakla da devam ediyor! Hayat işte devam ediyor, acımasız da olsa!

Dillerim söylemezken yüreğim, ellerim yazdı
Anlamadın ki yazıvermişim,
Yaşadığım acıları, ihanetleri,
Tersine dönen dünyamı, hayallerimi,
Ellerimden alınan, gençliğimi içimi acıtıyor andıkça.
Yaşanan acı yıllarıma, kaybettiğim senelerime,
Oturup ağlıyorum bir bir,
Diyorum kendi kendime, ben yapabilir miydim
Bir başkasına yaşatır mıydım bu kadar acı,
Bu kadar sahte ve kalleşlik,
Sormak bile istemiyorum.
Çünkü ben yaşadım,
Çok acı ve ızdırap verici,
Öldürüyor insanı yavaş yavaş,
En acısı da en yakınlarından gördüklerin olsa gerek,
Belki satırlar yetmez yazsam tek tek,
Yapılan ihanetlere, sahteliklere.
Diyorum dillerim söylemiyor,
Ellerim ve yüreğim yazıyor, geçmişin acısını.





