Erdal Kanbur farkı

18 Mayıs 2024, 18:25

162 kez okundu.

Bu şehirde başkan çok. Kime rastlasan ‘merhaba başkan!’ diyorsun, telefona çıkan da ‘başkan’ etiketi ile çıkıyor karşına. Başkan çok da, bazılarının ömrü kelebek ömrü kadar. Sadece partilerinin, odalarının tabelası var. Ama içinde kimse yok. Ruh yok, icraat yok, heyecan yok, şehrin rengi, dokusu yok!

Sivil toplum kuruluşlarının amacı ne?

Tabi hepsinin birer tüzüğü var ve o tüzükte kuruluş amaçları da yazılmıştır. Mecburen, mecburiyetten.

O tabela partisi kadar o tabela esnaf odaları, sivil toplum kuruluşları (Bir tane de Kanlıdere’de, Bitpazarı içinde var, başkanı kim, ne yaparlar, ne ederler, bilen yok!) israftan başka bir şey değil ve hiç bir işe de yaradıkları yok.

Aslında tasarruf tedbirleri kapsamına alınmaları gerekiyor ya, neyse…

Hele bazı vakıflar var, hayır dernekleri (Şekerli Vakfı hariç) çıkar zaman zaman ortaya. Ne vakit? Ya Ramazanda, ya Kurban bayramında. Billboardlarda bile yer alırlar, koca koca afiş asarlar şehrin muhtelif yerlerine.

Tamamen istismarcılardır, çıkarcılardır. Daha önce göremezsiniz onları. Hayır sahipleriymiş, senin adına yardım toplar, kestiğin kurbanları dağıtırlarmış.

Hadi be!

Bunun, bunların yanın tabela partisi olmayıp, tamamen şehrin insanların yaşam kalitesini artırmayı amaçlayan, üyelerinin rahatı, huzuru ve sıkıntılarının çözümü için gayret gösteren esnaf odaları, sivil toplu kuruluşları yok mu, elbette var.

Lokantacılar ve Pastaneciler Odası Başkanı sevgili Erdal Kanbur da bunlardan biri. Hatta başında gelir.

Senelerdir oda başkanlığı yapar, b.ir kuruş maaş aldığını ne duyan, ne bilen çıkar.

Üstelik de cebinden harcar, ona buna…

Basın dostudur, gönül adamıdır Erdal Kanbur.

MADO yönetim kurulu üyesi sıfatıyla sadece patron değil, çalışanların ağabeyi, kardeşi, babası. Onların değil sadece, her kim olursa olsun, garibanın, dara düşenin derdiyle dertlenir, hüzünlenir, duygusal olduğu için dokunsan gözyaşına hakim olamaz!

Şimdi bazılarınızın şu soruyu sorduğuna kefilim, ‘Bu yazıları sana Erdal Kanbur silah zoruyla mı yazdırıyor!’

Hayır! Tek kelimeyle içimden geldi, o kadar!