Günümüzde, birilerinin adamı olmak, dönemin adamı olmak, her yerde adamın olmak kavramı çok yaygın!
Benim Ankara’da dayım var…
Benim falan bürokraside adamım var…
Bana kimse laf söyleyemez, arkam sağlam, falan siyasi cenahta adamım var.
Benim feşmekân gurupta adamım var…
Ama kimsenin aklına kendi olmak, adam olmak gelmiyor nedense…
*
Şimdi virüsle boğuşuyoruz. Ekmek ve sağlık her şeyin önüne geçmişken, virüse karşı gösterdiğimiz duruşla belki de hayatın zorluklarına karşı bağışıklık kazanıyoruz.
Ama kaybettiklerimiz o kadar çok ki, neler kazandığımızı düşünecek halde değiliz.
Fırtınanın dinmesi lazım.
Geçirdiğimiz travmanın bizlerde bıraktığı izleri silmemiz lazım.
*
Ocak ayında bile nisan ayını yaşarken "Tabiat ana bize kıyak yapıyor" diye düşünmeyelim. Tabiat ana neylesin, her tarafını harabeye, pisliğe çevirdiler, talan ettiler.
Nefes alacak alan bırakmadılar garibime.
Ağzımıza çalınan bir parmak balın ömrümüzden neler alacağını da hesaba katmak lazım.
Kuraklık ikliminde!