Sokak şarkıcıları…

Özellikle Trabzon Bulvarı kaldırımlarında onları dinlerken, insanların keyif aldıklarına şahit oldum çoğu kez. Her ne kadar bazı cahiller, anlayış kıtlığı çeken zavallı insanlar, onlar için ‘modern dilenci’ dese de,

Sokakta müzik yapan insanlar var, önlerindeki gitar kutusunun içinde belki sadece ekmek ve süt parası var.

Piyasada satılan kaşar peynirinin içinde neler var neler.

Katı yağlar, süt diye yutturulan buzağı maması, patates ve daha bilmediğimiz bilumum sağlıksız maddeler de caba.

Gitar çalan çocukların alın terine gösterilmeyen saygı yıllardır ambalajla bizleri zehirleyenlere gösteriliyor.

"Markalaşma" dedikleri bu!

Ve o markalar pandemi döneminde üçe katladılar fiyatlarını.

Halk bu meselenin neresinde derseniz, sokakta gitar gençleri gürültü yapıyor diye şikayet edenler, o peynirlerle evlerine sokulan mikroplara alkış tutsunlar!

*

Bırakın garibanlar ekmek yesinler, bırakın insanlar şu pandemi günlerinde, canlarının burnunda olduğu sıkıntılı günlerde, müzikle keyiflensinler, midelerinden önce ruhlarının karnı doysun!

Müzik ruhun gıdası değil miydi?

Rahat bırakın çocukları, korkutmayın, ürkütmeyin, zabıta ile panikletmeyin, bırakın ekmeğini yesinler, evlerine bir şeyler götürsünler.

Sokak şarkıcılarını seviyorum, onları destekliyorum.