İnsanı dış görünüşüyle değerlendirmek!

Günümüz vebasından biri kibir ve gösteriş merakı, ne yazık ki birçok insanımızı ele almış bulunuyor. İnsanlardan bazıları parasıyla, bazıları güzelliğiyle, bazıları da zekâsıyla övünür ve kibirlenir. Oysa bunların hepsi Rabbimizin hediyesidir. Kibir insanda ki tüm güzellikleri görünmez hale getirir. Allah’ü Teâlâ’nın sana verdiği bütün güzelliklerin bir sebebi vardır. Dilerse hepsini bir anda elinden alabilir

Şu konuyu bilmemizde fayda vardır. Şeytan cennette yaşayan bir melekti ve kibrinden dolayı cennetten kovuldu.

 Rabbimizi gazablandırmamak ve birbirimizi kırmamak için kimseyi hor görmemek lazım. İnsanları dış görünüşüyle

değerlendirmeyelim.

*

Nasreddin Hocanın bir hikâyesinde ibretlik bir olay şu şekilde anlatılır. Nasreddin hocayı bir gün yemeğe davet ederler hoca davete icabet etmek için libasını giyinir ve gider, lakin Hocayı içeri almazlar ‘aman Hocam seni bu kıyafetlerle içeri alamayız, bu özel bir yemek daveti’ derler.

Canı sıkılan Hoca bu şekilde karşılanınca evine gider ve en güzel kıyafetlerini giyinir. Üstüne birde kürk giyer en ihtişamlısından.

Sonra tekrar yemek davetine gider bu defa Hocayı öyle bir karşılarlar ki ‘Hocam şöyle buyurun, şöyle oturun!’ diye baş köşeye oturturlar. Hoca bu gösteriş meraklısı insanlara ders vermek için sabırsızlıkla bekler.

Ve sofra açılıp yemek gelince kürkünü bir kenarından tutup yemeğe batırır ve derki ‘Ye kürküm ye, bu iltifat bana değil sana’ der.

*

Evet anlayana ibret almamız için yeterli. Hani derler ya ‘anlayana sivrisinek saz anlamayana davul zurna az.’

Bu hayat filminde hangi rolü oynarsak oynayalım, finalde kaçınılmaz son yani ölüm  hepimizi bulacak.

Yazımı şu güzel sözle sonlandırıyorum:

“Harabet ehlini hor görme Zâkir, defineye malik viraneler var.” (Dıştan harap görünen insanları hor görme, zira nice defineler yıkık dökük viranelerde bulunur.)