Hayatımıza dokunan öğretmenler

Hepimizin üzerimizde emeği olan kıymetli öğretmenlere adanan bugünün anlamı büyük.

Bunu anlatmak için kelimeler kifayetsiz kalır. Hayatımızın yol haritasını çizen, bizi bugünlere getiren öğretmenler için ne desek, ne yazsak az gelir.

Bizler, daha doğrusu Türk toplumu, annesine, babasına, ustalarına ve öğretmenlerine her zaman saygı duymuştur. Çünkü onlar eli öpülesi insanalar.

Eskiden başöğretmen olurdu ilkokullarda. Biz asıl Türk toplumu olarak, ilk başöğretmeni bize Cumhuriyeti ve bu günleri emanet eden Mustafa Kemal Atatürk olarak bildik, öğrendik. Harf devrimi ile birlikte, zenginleştirdiği Cumhuriyet ilkeleri ile bir dönemin perdesini araladı.

Eskiden öğretmenlere muallim denilirdi. Türküsü bile çıkmıştı. Muallimler hatırı sayılır, sözü dinlenir, tavsiyeleri yerine getirilir örnek insanlardı. Talebeleri için her şeylerini ortaya koyar, onlara bir şeyeler öğretebilmenin hazzını yaşar, aldıkları maaşı helal ettirirlerdi.

Hepsi de Türk İslam geleneğinden gelen vatansever, hamiyetsever, memleketsever insanlardı. Okullar bir eğitim yuvası idi. Aileden alamadıkları dersleri, toplum ilkelerini öğretmenler verirdi talebelere.

Evet, bugün 24 Kasım öğretmenler günü.

Bütün öğretmenler anadır, babadır.

Bütün öğretmenler öğrencilerine, kendilerine emanet edilen yavrularımıza hamilik yaparlar.

Bildiklerini, toplum için gerekli bilgileri, hayat tecrübelerini öğretirler talebelerine.

Hayatımızın her karesinde öğretmenlerimizden kalan bir şeyler vardır ve mutlaka olmuştur. Onların engin tecrübeleri, engin hoşgörüleri, engin sevgi dolu yürekleri ile yetişen talebeler, bugün siyasette, ticarette, bürokraside ve esnaf içinde yaşamlarını idame ettirirlerken, bizlerin bu günlere gelmesinde muallimlerimizin payının büyük olduğunu düşünürüm hep.

*

Bizim de öğretmenlerimiz oldu.

Onları unutmadık, unutamazdık zaten. Şimdi o güzel insanlar, bizim çocuklarımızı eğitiyorlar, bildiklerini, bilmeleri gerekenleri öğretiyorlar.

Onun için eli öpülesi insanlardır muallimler.

Günlerini kutluyorum.