Hayat yolculuğu ve herkesin yükü…

Başkalarının ne düşündüğünü bilmem ama benim gözümde yazar olmak empati kurabilmek ve insanların yaşadığı acıları anlayabilmektir. Çünkü insan ancak hissedebildiği duyguları kaleme alabilir. Bu hayat yolculuğunda herkesin yükü farklıdır.

Herkes birbirini anlar ve saygı duyarsa zor olan bu yolculuğu daha da zorlaştırmaz hatta bir nebze olsun hafifletebiliriz.

*

Bazen öyle ansızın duyguların yoğunlaşır ve yazmak istersin. Kelimeler kendiliğinden dökülür kalemden, yazdığın zaman rahatlarsın. Çünkü yazmak kalem sevenlere en güzel terapidir.

Her hikâyede farklı bir hayat vardır, kalemine ilham olacak. Kimi hasretle sevdiğini bekler, kimi yanında olanın farkında olmaz. Bazıları yokluk içinde mutlu olmayı başarırken, bazıları varlık içinde mutluluğu yitirir. Bazıları gelmeyen evladına sitemkardır, bazıları kaybettiği anne babasına hasret.

*

Dedim ya herkesin hayatı farklı, sınavı farklıdır. Önemli olan okurların kalbine dokunabilmek ve gönüllerde yer edinmektir. Sevgiyle yapılan her İş, güzel sonuçlar elde ettirir.

Ben de her yazımı sevgiyle yazıyorum, çünkü yazmak benim için bir tutku, yazdığım zaman mutlu oluyorum.

Şu kısa dizelerde anlattığım gibi:

Benim için hep bir tutkuydu yazmak

İçimdeki duyguyu bastıramadım

Zaman zaman vazgeç gönlüm desem de

Söyledi kalemim, susturamadım!

*

İnsanın hayatı sevdiği şeylerle meşgul olunca anlam kazanır. Hayatınızın hep anlamlı ve güzel geçmesi dileğiyle.