banner1451
banner1461

Genç nesil kendine bir güzergâh arıyor. Güvenilir, sağlam, garantili, geleceği ve istikbali olan bir güzergâh, bir yol…  Bulursa sevinecek, bulamazsa üzülecek ve yeni arayışlar peşine düşecek.

Birisi kalkıp, “Kahramanmaraş’ta işsizlik yok, iş beğenmeyenler çok!” lafını söylediğinizde, sizi dediğine diyeceğinize pişman eden gençler, diplomalı işsizler ordusu çıkar.

Şunu söyleyenlere de hak vermiyor değilim, “Maaşım az olsun, sigorta da istemem, ama işim rahat olsun, mümkünse masa başı… Emek harcamayım, yorulmayayım, rahat bir işim olsun, yeter!”

Yalan mı, üzülerek de belirtmem gerekirse, evet…

Çıtayı biraz daha ileriye taşıyalım mı?

Gençlere, “hayalinizde ne olmak var!” diye sorulduğunda… Önceden Acun Ilıcalı olmak diyorlardı.

Şimdi o da ağır geliyor, modası geçti bu hevesin.

Büyük çoğunluk YouTube fenomeni olmak istiyor. Çünkü, evden yapılacağına inandığı en kolay iş olarak onu görüyor.

Peki neden böyle oldu?

Çok fazla sebebi var…

Acımasız rekabet, meslek çeşitliliğinin olmayışı, yöneticilerin, işverenin, patronların vizyonersizliği…

Say sayabildiğin kadar!

Ama ben ilk sıraya meslek çeşitliliğini koyarım; meslek çeşidimiz az bizim…

Bir şey söyleyeyim mi, gençler ne istediğini bilmiyor aslında. Gelişmiş toplum meslek çeşitliliğiyle belli olur.

Biz ise gençlerimizi daracık bir yere yığdık, önlerinde küçücük bir kariyer kapısı, o kapıdan girmelerini bekledik.

En acısı, değişik kapılar açamadık! Nihayetinde onlar da o kalabalıkta ezildi, korktu ve yıldı, amansız rekabetten yorgun düştüler.

Kabuklarına çekildiler mi, tabi ki hayır! İş dediler, çıkmadı, atama beklediler olmadı, günlük geçimlerini temin edecek harçlık lazım oldu, isteyemediler babalarından-annelerinden, borç alacak eş-dost da kalmadı çevrelerinde, kız arkadaşını cafe’ye götürecek para da yok cepte, bunalımdan kafayı yiyecek halde garibim.

Veriyor kendini sigaraya, bulursa içkiye, kötü arkadaşı denk gelirse, uyuşturucuya… Tek hayalleri kalıyor geri; evde dolduracakları bir YouTube videosuyla hem meşhur olmak hem de zengin…

Şansları da yaver giderse tabi.

*

Şimdi özellikle siyasiler, Z kuşağı dediğimiz 2000’li yılların gençliğine taktı kafayı. “Bize oy verirler mi, vermezelerse nereye giderler?”

İktidarı da, muhalefeti de bu kuşağın gençlerine kancayı takmış durumdular. Onları potansiyel avcı sanıyor, o gözle bakıyorlar.

Dikkat!

Yorum yapabilmek için üye girşi yapmanız gerekmektedir. Üye değilseniz hemen üye olun.

Üye Girişi Üye Ol