Evveldi, çok evvel….

01 Ocak 2023, 11:57

252 kez okundu.

Yine, sevgili dostum, SANKO Holding basın danışmanı Cengiz Halil Çiçek’in sayfasından alıntıladım aşağıdaki satırları. Evet, insan şöyle bir arkasına yaslandığında, geride neleri, kimleri bıraktığını daha iyi anlıyor. Halk Ozanımız Hilmi Şahballı’nın da şiirinde dediği gibi, ‘Bundan iyiydi’ her şey.

En kıymetli varlığımız zaman bizden çok şeyi alıp götürdü senelerdir.

Aşağıda okuyacağınız satırları kim yazdı, bilmiyorum. Ama okunmaya değer bulduğum için sizlerle paylaşmak istedim. Biraz eklemelerle, buyurun!

Yan yanayken saate bakmanın ayıp olduğu zamanlardı. Çocuklarımızı büyüklerimizin yanında alıp sevemezdik, babamızın karşısında ayak ayak üstüne atıp oturamaz, car car karşılık veremezdik sözlerine. Aynı odada oturur, aile büyüklerimiz izin vermedikçe odamıza çekilemezdik.

Karşılıklı oturdun mu masaya, bir gözlere bir de uzaklara bakılırdı, eski yad edilirken. Elimiz cebimizde konuşmaz, yolda yürürken bir adım dahi önüne geçtiğimizde, uyarı gelirdi, ‘At önde, eşek arkada gerek!’ derdi.

Ellerde telefonlar yoktu.

Çocuktuk.

Büyükler, eski günleri konuşurken uyuyakalmak diye bir şey vardı.

Sevmeler sessiz ve sebepsizdi.

Ne gösterişe gelir, ne nedenlere sığardı.

Her şeyden önce samimiyet gelirdi.

Sevda sırdı, Söylenmezdi.

Sevilenin adına türküler yakılır ama onun ardından kimseye yakınılmazdı.

Eşyalar pahası ile değil, hatırası ile kıymetlenirdi.

İnsanlar aldıkları ile değil, verdikleriyle değer ifade ederdi.

Sahi utanmak diye bir şey vardı.

Yüzsüzlük, profesyonellik adı altında prim yapmıyordu.