İşyerinde iken, siteye girdiğimde, ‘Editör’ün vedası’ isimli yazı ilişti gözüme. Günler, haftalar ve aylardır zevkle okuduğum köşe yazısı bitmişti.
Zaman zaman içinde insanın şehevi arzularını kamçılayan fıkralar, espriler ve okurken düşündüren kıssadan hisseler olduğundan, okurken beni sıkmıyor, boğmuyordu kelimeler boğazımı.
Elbette üzüldüm. Tabi ki arılıklar zordur. Tabi ki vedalar hüzünlendirir insanı. Tabi ki bir şeylerini alıp götürür insanoğlunun.
Telefon açıp sordum, “Yaklaşık bir senelik beraberlik sonrası, bu veda da nereden çıktı?” diye…
Her birlikteliğin, her buluşmanın bir vedası kaçınılmaz.
Yoruldum, dedi…
Herhalde eski heyecanımı, enerjimi yitirdim, dedi.
Galiba artık okunmadığına inanmaya başladım, dedi.
Tabi inanmadım. İnanılacak gibi değil. Kendi ileri sürdüğü gerekçesine kendisinin de inanmadığına eminim. Hatta kalıbımı basarım. Çünkü bildiğim, tanıdığım editör öyle yorulacak, kolay kolay pes edecek, heyecanını yitirecek, yazma aşkını kenara bırakacak biri değildir.
Üstelik de herkesten çok okunduğunu bile bile…
 
TABİ KONU SIKINTISI YOK!
 
Üstadın bir tesbiti vardı yazıda ki, altına imza atmamak mümkün değil; “Bu üstüne ölü toprağı serpilmiş kentin insanları, kentinden vazgeçtik de, kendine bile uzak duyarsız siyasetçileri, hizmeti kaldırım ve çiçeklerden ibaret sanan yerel yöneticileri, kentin sosyal yaşamına, kültürüne, toplumsal kalkınmasına katkısı olmayan sivil toplum kuruluşları ve tepkisiz vatandaşları olduktan sonra, konu sıkıntısı, aklıma gelen son seçenek.
O bakımdan müsterih olun, konu sıkıntısı çekilmez bu şehirde.”
*
Tekrarlıyorum. Üzüldüm…
Bu bakımdan, yaklaşık bir senedir olan birliktelik veda yazısı ile son buluyor. Kim bilir, ilerleyen günlerde, hafta ya da aylarda belki yine bizimle olur mu, bilinmez. Olursa da yine zevkle okuruz, takip ederiz.
Güle güle demiyorum.
Vedaları sevmiyorum. Ayrılıklar bana dokunuyor zehir zemberek, acı veriyor, hüzünlendiriyor.
İnancım o ki, ilerleyen zamanlarda yine bu sitede, esprili, zevk veren yazıları ile yine bizimle olacak.
Göreceksiniz!
Yine de her şey için teşekkürler usta!
Seni özleyeceğiz, bilesin!
 

Dikkat!

Yorum yapabilmek için üye girşi yapmanız gerekmektedir. Üye değilseniz hemen üye olun.

Üye Girişi Üye Ol