İlkbaharda, ağaçlar yaprak vermeye, çiçekler açmaya başladığında, doğa canlanırken, şehir içinde, kaldırımlarda bulunan ağaçlar yeşile büründüğünde, ki konumuz incir ağacı ve tahıldakları…
Ve de temiz, a kalite, ehliyetli ve liyakatli insanların içinde insan kılığında dolaşan pislikler ordusu, yani çahıldaklar!
Tahıldak, incirin olgunlaşmamış ham hali. Önce gülle kadar olurlar, biraz büyürler, bazıları dökülür yere ve ilkin reçeli yapılır, hafif esen rüzgârla bazı tahıldaklar yollara, kaldırımlara dökülse de, ağaç üzerinde kalanlar olgunlaşır sonra yemeye geçilir.
Şimdi Fatmalı inciri revaçta.
*
Evet, anlaşılacağı üzere konumuz tahıldak değil, tahıldak kafalılar ve tahıldak siyaseti. Ve biraz değil, çokça da çahıldıklar.
‘Butik oteli, butik mağazayı biliyoruz da, butik siyaset dedin anladık, tahıldak siyaseti de nereden çıktı?’ diye sorsanız da her soruya verecek cevabımızın olduğunu bilenlere anlatmam gerek. Mizaha, nizaha değil, izaha muhtaç çünkü.
*
Seçim zamanı tahıldaklar çok gezer piyasada. Fırıldaklar da öyle. Eskiden bizler de fırıldak alırdık bakkaldan. Rüzgâra karşı veya üfürükle dönmesini sağlardık. Şimdi üfürmeye, rüzgâra da gerek yok, kendi kendilerine dönüyorlar. Maraş halkı ‘fırıştak’ derdi. Şimdi çocuklar veya Z kuşağı değimiz kesim kullanmasa da, günümüz sosyal medyasında kimlerin fırıl fırıl döndüğünü, fırıldaklık yaptığını görüyor, biliyor.
İş dünyasında fırıldak var mı, ooohoo sürüsüne bereket, basın camiasında var mı, say sayabildiğin kadar, siyasi cenahta fırıldağa rastladınız mı, kaç tanesini sayayım, saymaya kalaksam vakit yetmez…
İş dünyasına biri türlü, esnafa bir başka türlü, gazeteci ile bir araya gelse, daha başka, kırsala, garibana gitse çok daha çok daha bambaşka.
Çünkü her ne kadar pandemi bitse de, her cebinde rengârenk onlarca maske bulunduran fırıldakların kim, ne olduğunu vatandaş öğrendi zaten.
*
Bir de bu şehirde çahıldaklar var. İşe yaramaz, kedi olmadan fare yakalamaya çalışan, kendini bir halt zanneden dengesiz, toplumun kıyısında gezen, ipsiz-sapsız, cahil cühela, sapısilik, başı kıçı oynayan, pislik ötesi yaratıklar vs…
Onlara da bizim dilde çahıldak diyorlar. Ne kadar varlar, çetelesini tutmadım ama azımsanmayacak kadar bir sayıya ulaştıklarını duyuyorum.
Ellerinde ya kamera, ya cep telefonu, onu çek, buna bir video ayarla, şuna bir tehdit savur, cere’ye (havuza-kasaya) ne damlarsa o kâr, düz mantığı.
Pardon, ‘sen ne işle meşgulsün evladım?’
Şeyyy, anam duymasın ama bana gazeteci diyorlar!
Hastir lan!