Dünya, Türkiye ve Kahramanmaraş böyle bir felaket yaşamadı. 11 şehrimizde yaşanan asrın felaketinin başkenti olarak yaşadığımız şehirde başta can kayıplarından çok üzgün olup şehitlerimize Allah'tan rahmet yaralılarımıza da acil şifalar dileyerek yazıma başlamak istiyorum.
Asrın felaketinden o kadar çok mağdur olduk ki yetmiyor. Faturalar ne öyle! Taksitlendirilmiş sözde. Normal haneli bir eve o faturalar çok fazla, üstüne üstlük su kesintisi sürekli devam ediyor. Belki suyu israflı kullanıyoruz ama yerel yönetimler bunun çözçününü bulmak zorundalar.
*
Yeraltı sularını içmiyor kimse, cesaret edemiyoruz. Biliyoruz ki asıl sıkıntı, ki kuraklık böyle devam ederse, yağacak ilk yağmurda enkazlardan sızacak zehir, yani asbest dediğimiz kanserojen, hepimizi zehirleyecek.
İnsanlar yakında zehirle tanışacak, zehir soluyacak, zehir içecek. Bunun için artık Afşin-Elbistan Termik Santrallerine de gereke kalmadı, deprem ve rastgele dökülen enkazlar zehirlenmeyi tetikledi.
*
Depremden çıkmış, binalara kadar yorgun bu şehirde bir diğer önemeli mesele, depremin üzerinden 6 ay geçti, hala toplu taşıma araçları dediğimiz otobüsler ayrı bir sıkıntı.
Sözde aktarmalı gidiyoruz dakikan dolsun, öyle bin diyor. Bekle artık diğer otobüs ne zaman gelirse neresinden tutsak elimizde kalıyor bizim büyük şehir belediyesi ne zaman dur diyecek bu sıkıntılara acaba depremzeder öylesine mağdurlar evler desen çok pahalı nereye kadar çadırda veya konteynır da yaşayacaklar.
*
Yıkım firmaları işin dalgasındalar. Ayrıştırmayı daha ilk günden ilke edinmişler sanki, sadece demir değil, depremzedelerdin altınlarını, paralarını arıyorlar enkaz içinde.
Kendi adamlarıyla…
Yorgun ve ağır hasarları binalar yıkılırken su tutmayı akıl etmeyen, ya da yakıt gider diye gidip barajlardan getirmeyi zaman kaybı ve israf olarak yorumlayan vicdan yoksunlarına diyecek söz bulamıyorum.
*
Sağlık ciddi sorun olmaya devam ediyor. Yazılanları, canlı yayınlardaki yorumları okuyorum, geldiğimiz, düştüğümüz hale bak, eski müdür gideli 3 ay olmuş, yenisini atamak için neyi bekliyorlar.
Kendi adamlarını mı?
*
Okullar açılacak kış geliyor bu insanlar ne yapacaklar lütfen artık sorunlarımızla ilgilenmeye çalışsanız da bizlerde memnun olsak daha çok eksiklerimiz var tabi ki de inşallah bizde bir gün artıya geçeriz diye umut ediyoruz.
*
Bize de soruyorlar çevremizdekiler, ya da konuşmalar şahit oluyorum, ‘Bu şehir ne zaman ayağa kalkar!’
Onlara şu şarkıyı hatırlatıyorum, zor dostum zor…