MUHTARLAR, MAHALLENİN NAMUSU, EMANETÇİSİ, BEKÇİSİ VE GÖZBEBEĞİ

Günümüzde olan şekli ile Muhtarlık birimlerinin temelleri ilk olarak 1829 senesinde İstanbul'da atılmıştır. II. Mahmut Yeniçeri Ocağı'nı ortadan kaldırması sonucu Yeniçerilerin yokluğunda tehlikeye meydan vermemek ve küçük birimlerin güvenliğini koruyabilmek için muhtarlık teşkilatını kurmuştur.

 MUHTARLARA İHTİYACI VAR. BÜYÜK DEVLET OLMA VİZYONU EN BAŞTA YERELDE BAŞLAR.

Bugün öyle mahallelerimiz var ki, birçok ilçelerden büyük. Haliyle o mahallede muhtarın önemi de büyük.

Derler ya, muhtarlar belediye başkanlarının mesai arkadaşıdır.

Derler ya, muhtarlar yerel yönetimlerin en küçük birimidir.

HA MUHTAR, HA POSTACI…

Eskiden bir aile bir yere giderken, (tatile vs.) evlerinin anahtarını muhtara teslim ederdi. Mektupları geldiğinde postacı alır, hane halkına gönderirdi. Kız alırken, oğlan verirken referans olarak muhtar dinlenirdi.

MUHTARLAR MAHALLENİN NAMUS BEKÇİLERİYDİ

Birisi emanet bırakmak istediğinde, önce muhtara başvururdu. Muhtarlar aynı zamanda da mahallenin bekçisi ve korumasıydı. Muhtarlar güvenilir insandı, sözlerine güvenilir,  senet sayılırdı. Birisi torpilli bir işe girse, bir şey alsa, herhangi bir şekilde ayrıcalıklı olsa;  “Senin baban muhtar mı?” derler.

Şimdi muhtarlar yerel yönetimlerde söz sahibi.

Yetkileri fazla. Mahalle halkının gözbebeğidir muhtarlar. Bütün muhtarları seviyoruz!