Geçen hafta sonunuda, 29 Ekim'de ulusça Cumhuriyetimizin 100. Yıldönümünü kutladık. Biz bu Cumhuriyeti şairin dediği gibi, kanla, irfanla kurduk. Bedel ödedik. Şehitler verdik. Ama Türk’ün, ama Cumhuriyetin kılına zarar getirmedik milli ve manevi değerleri hep üst seviyede tutarak, inançla, kararlılıkla kurduk bu Cumhuriyeti.
Cumhuriyet bize Mustafa Kemal Atatürk’ün armağanı. O büyük komutan şahsında bir parça toprak uğruna şehit düşen kahramanları sevgiyle, saygıyla yâd etmeyi unutmadık.
Kutlu olsun!
*
Birkaç gün önce, arkadaşlarımızla Büyükşehir belediyemizin şaheseri diyebileceğim Alikayası Cam Teras Tesislerindeydik. Mavi ile yeşilin buluştuğu doğa harikası manzara karşısında büyülenmemek mümkün değilken, bir dönem daha başkanlık koltuğunda oturacağına kesin gözüyle bakılan Hayrettin Güngör Başkanımıza teşekkür ettik.
Manzarayı seyrederken bile huzur buluyor insan.
Belediyecilik sırf asfalt, yol, kaldırım, kilit parke demek değildir. Kültüre, sanata, doğa turizmine de yol verilmeli diye düşündüm ve bu bağlamda, teknik belediyecilik yanında yayla ve doğa turizmine katkı sunan, insanların yaşam kalitesini artırma noktasında eserler vücuda getirmeye çalışan Başkana sayın Hayrettin Güngör’ü kutladım.
Doğrusu geri dönmek gelmedi içimden. İnsan huzur buluyordu. Şehirden uzak, gürültü ve stresten uzak manzara karşısında insanın şair olası geliyordu.
Bırakın şiiri, hikâyeyi, romanı yazılsa az diye düşündüm. Ve emeği geçenleri bir kere daha tebrik etmek istedim.
*
Mahalli seçimlere şunun şurasında 5 ay kaldı. 5 ay sonra Kahramanmaraş yeni büyükşehir belediyesi yanında ilçe belediyelerini seçecek. Beraberinde muhtarlarımız, belediye meclisi üyelerimiz olacak.
En önemlisi de AK Parti il başkanlığında devir teslim yaşanacak mı, siyasetin hafızası, başarılı yönetici Fırat Görgel’den sonra il başkanı koltuğuna kim oturacak.
Ve Fırat Görgel büyükşehir belediye başkanı mı, yoksa Onikişubat belediye başkanı mı olacak?
Şimdi milletin merak ettiği mesele bu.
Daha zaman var, 5 aya kadar köprülerin altından çok sular akar. O vakte kadar amiyane tabirle kim öle, kim kala misali, en iyisi beklemek.
*
Şehrin yeniden toparlanmaya çalışıldığını gördükçe seviniyorum. Felaket tellallığı yapmanın kimseye yararı yok. Depremle birlikte her şeyimizi kaybettik, ima inancımızı, Allah’ın bize emanet ettiği canımızı kurtardık. Tabi ki hayatını kaybeden deprem şehitlerini rahmetle anıyoruz.
Lakin şehrin bir an önce ayağa kalkması, hayatın normale dönmesi lazım. Bunu da sadece büyükşehir belediyesinden beklemek abesle iştigal olur. Hep birlikte başaracağız.
Belediyeler, bürokratlar, basın, esnaf ve sivil toplum kuruluşları kadar devlet de yanımızda olacak, insanların yaşamını kolaylaştırıcı planlar-projelerle hayat yeniden kurulacak.
Hadi, hep birlikte!