banner1451
banner1461
 Bu bir Türk filmiydi. Seyrederken düşündüren, güldürürken insanların gözünü fal taşı gibi açtıran ve ‘vay be!’ dedirten filmdi.  Bildiğim kadarıyla Aziz Nesin’in eseriydi. Hani şu “Toplumun yüzde 60’ı aptaldır” diyen ve günümüzde zaman zaman haklı çıkartılan büyük ve usta yazar. Şimdi bu oranın büyüdüğü söyleniyor, iddiaya göre…

Tanıdık bir dostun kardeşi… Yaşar T. isminde bir vatandaşın başına gelenleri yazacağız bugün. Sizlerle paylaşalım istedik, okuyun, okurken güler misiniz, ağlar mısınız, düşünür müsünüz, karar sizin!

Söz vatandaş Yaşar T.’nin… “Ağustos ayı içinde. Dulkadiroğlu adres kayıt bürosuna gittim.  Biga’dan geldim memleketime, kaydımı Maraş’a aldırmak istediğimi söyledim görevli memura.  Ev Maraş’ta, merkezde.  Evimi adres gösterdim. Fevzipaşa Mah. 3. Sokak. No. 30... 1940 doğumluyum. Kalp hastalığı dışında bir ciddi rahatsızlığım yok.

Ev kendime ait. Kızım oturuyor. ‘ev boş değil’ dediler, evin boşaltılmasını istediler. ‘kızın evi boşaltsın’ diye direttiler. Fatura istediler. Götürdüm. 3 tane… Elektrik ve doğalgazdaki adres, yukarıdaki gibi. Ama su faturasındaki adres farklı. Kabahat benim mi? Faturaları ibraz etmeme rağmen, işi yokuşa sürdüler. “Git, adresi güncelle!” dediler.

“Adres güncelleme işi benim değil, kurumların. Beni niye zora sokuyorsunuz” dedim ve adres değişikliğini yapacak memuru zora sokacak da değildim.

İlk defa böyle bir sorunla karşılaştım. Neredeyse iki kelime arasındaki noktayı da arayacaklardı. ‘tabi ki ararız’ dediler. Sonuç alamadım, çekip geldim. Şimdi,  kendi evimin adres değişikliğini,  güncellemeyi yaptıramıyorum”

Kendi evi için, kendi memleketinde işkence çekmiş yani.

*

Yaşar T. İsimli vatandaşımızın başına gelen, pişmiş tavuğun başına gelmemiş. Kendi evi ile perişan olmak bir yana, bir de banka ile başı derde girmiş.

Bir özel banka şubesi. Kıbrıs Meydanında… 

Yaşar T. Ziraat bankasından emekli. 657’ye tabi. Anlatıyor: “Yıllardır Kıbrıs meydanındaki banka ile çalıştım. Kredi kartımın limiti doldu, borcu kapatmak için kredi talebinde bulundum. 2 bin lira…

Bankadaki görevli; ‘sana kredi veremeyiz’ dedi. Neden diye sordum ve emekli maaşımın bankalarında olduğunu yineledim.

“65 yaşın üzerindekilere özel bankalar kredi vermiyoruz” dedi. Bırakın 65’i, 75 yaşındaki vatandaş milletvekili olurken, bizi itlaf mı etsinler!

İstediğim para 2 bin lira. Emekli maaşımı da size aktardım. Sabıkam yok, reddedilmeye gerektiren bir suçum yok, akli dengem de yerinde Allah’a şükür. Kredi kartı verirken yaşı başı sormuyorlar, araştırmıyorlar. Peynir ekmek gibi kredi kartı veren bankanın memuruna müdürü sordum, yokmuş, kendisi vekâlet ediyormuş. 30 yıl amirlik, yöneticilik yaptım. Yasalarda boşluk olduğunda, bunu vatandaş lehine kullandım. Prosedüre ve yasalara uygun şekilde.

Emekli maaşım malum bankada olduğu halde, 2 bin lira kredi alamadım.”

*

İşte, memleketimden insan manzaraları…

Dikkat!

Yorum yapabilmek için üye girşi yapmanız gerekmektedir. Üye değilseniz hemen üye olun.

Üye Girişi Üye Ol