banner1482

Şu sosyal medyada öyle özlü, öyle hatırda kalıcı, ders ve tavsiye niteliğinde sözler, fıkralara rastlıyorum ki,

Müstakil evlerden çıkıp apartmanları doldurduk, komşulukları, kapı komşumuza selam vermeyi, yardımlaşmayı unuttuk!

Evimize televizyon geldiğinde, okumayı unuttuk.

Araba kapımıza geldiğinde, yürümeyi unuttuk.

Telefon icat oldu, mertlik bozuldu misali, mektup yazmayı unuttuk.

Bilgisayar evimize geldi geleli hecelemeyi unuttuk.

Sıcak ve yaz günlerinde kullanmak için, özellikle serinlemek için ağaçların altına gitmeyi unuttuk.

Şehirde kaldıkça, şehir çocuğu oldukça, kırsalda, mahalle aralarında yürüdüğümüz çamurlu yolları ve çamurun kokusunu unuttuk.

*

Daha başka neleri unuttuk, bakalım!

Bankalar ve kredi kartları hayatımızın büyük bir bölümünü işgal ediyor, zamanımızı çalıyor. Dolarlı, euro’lu konuştukça ve o sebeple paranın değerini unuttuk.

Parfüm kullanmayana kalmadı neredeyse, parfüm kokularına alışınca, kendimizi kaptırınca çiçeklerin kokusunu unuttuk.

Gülün, karanfilin, lavantanın kokusunu unuttuk.

Sağda solda, ayaküstü yemek yemeye alıştık. Ölmüş tavuk dürümü hayatımıza girdi gireli o lezzetli ev yemeklerinin tardını, lezzetini unuttuk. Tabi kadınlar da yemek pişirmeyi unuttular.

whatsApp girdi gireli hayatımıza, konuşmayı unuttuk.

Sohbeti, hal hatır sormayı, selam vermeyi, asansörde komşularla karşılaştığımızda bir sıcak ’günaydın’ demeyi, insan olmayı, dilimizi, dinimizi, geleneğimizi unuttuk.

Dikkat!

Yorum yapabilmek için üye girşi yapmanız gerekmektedir. Üye değilseniz hemen üye olun.

Üye Girişi Üye Ol