Televizyon izle, gazete oku, film seyret. Ev hapsi ve notları…

31 Mart 2020, 11:37

244 kez okundu.

İnsan bunalıyor, sıkılıyor. Pencereye geçiyorsun karşında tepesindeki az kar ve yeşile bürünmüş bir kütle. Yan taraftan komşu apartmanlar. Sessiz, sakin. Kimsenin balkona çıktığı yok. Ee, hava da serin olunca… Şehre bakan balkondan seyrediyorum dışarıyı. Kurallara uyan yok. Arabalar vızır vızır. Yaşlısı genç i, kadını kızı dışarıda. Ama genelde şehir sakin, sessiz.

Balkondan şehri seyretsen, bulut, zaman zaman yağan yağmur zaten içini karartıyor, ruhun daralıyor, sıkıntıdan patlasan da, şartlar seni eve mahkum ve mecbur edince, yapacak işin de olmayınca, bu yaştan sonra şiir yazmak da neyin nesi ve kime yazacaksın? Lise çağları da geride kaldı…

Eeeeee… Ee’si otur oturduğun yerde. Yani evde kal Türkiye.

Televizyon izle. Dizileri seyret, filmlere bak. Gazete oku…

Hepsi bu…

Zaman zaman bu ev hapisleri işkenceye dönüşüyor. Sabah kahvaltısı neyse de, akşam olunca, ’Hadi bir çay demle, hadi bir tarhana ısla da getir, hadi bir meyve soy hazırla!’ talimatları gelmiyor mu, insanın delirmemesi içten değil.

Yapmasan, hazırlamasan çıngar çıkacak!

Madem hayat müşterek, katlanıyoruz. Ah ulan korona ah, şerefsizin önde gideni. Hepsi senin yüzünden. Musallat oldun başımıza, evde huzur rahat bırakmadın.

Bu yaştan sonra kılıbık oldum senin yüzünden!

Bereket versin çamaşır ve bulaşık işi makinanın da, belirli saatlerde mutfakta önlük bağlamak zoruma gitse de, dua ediyorum, “Allah’ım, şu korona virüsünü bir an önce al başımızdan. Rahata erelim, özgürlüğümüze kavuşalım!”

Ama korona denen şerefsiz, davetsiz misafir gibi geldi çöreklendi evimize. Git diyorsun gitmiyor, kovuyorsun arsız arsız sırıtıyor. Geçti salona, en başa oturdu. Oturmasına otursun da, yediğimize karışıyor, içtiğimize karışıyor.

Lan şerefsiz korona.

Manyak mısın oğlum sen? Ne istiyorsun bizden. Çek git de bizler de işimize gücümüze bakalım.

70’inden sonra kılıbık diploması almak istemiyorum. Gücüme gidiyor ne yalan söyleyeyim!

Allah belanı versin senin!