Bu şarkı ne zaman çıksa radyoda, televizyonda, aklıma sen geliveriyorsun. Sanki memlekette adam kırılmış gibi, sanki bütün şarkılar seni söylüyormuşçasına, aklım sende kalıyor!

Senden sadece bana fayda yok değil, memlekete faydan yok! Yaptıklarını da başkalarına yüklüyorsun. Parayı, emeği ve zamanı onlar harcıyor, reklamı kendin yapıyorsun!

Milleti de kendine güldürüyorsun. Kötü örnek olduğun yetmezmiş gibi, böyle bir dünyanın olmadığını bildiğin halde, çok şeyler yapmış, çok başarıya imza atmış, çok başarı hikâyesi yazmışsın gibi reklamların çarpıyor insanların gözüne.

Gözümüze sokar gibi…

*

Bu şehirde başarı hikâyen yok. Yazmadın, yazamadın! Ama bırak hikâyeyi, roman yazmışsın gibi havalarda, çalım-çehrelerdesin ki, daha düne kadar senden çok şey bekleyenler, umutlananlar bile elini ayağını çekti. Desteğini de.

Yol bilmezsin, yordam bilmezsin! Konuşmayı bilmez, iki kelimede insanların sinir katsayılarını artırırsın! Bakma milletin, birkaç kişinin ‘abi, abi…’ dediğine, kendin de farkındasın hadisenin, işi sulandırdığının, ama pişkinliğe vuruyorsun!

Vakti zamanında bir küçük sevgin ve itibarın vardı, şimdi nefrete dönüşen sevgi kırıntısını arıyorsun da, bulamıyorsun! Çünkü sevgi sende sadece bir bayan ismi.

Ha, kör Allah’a nasıl bakarsa, Allah da (Allah’ın işine karışmak gibi olmasın da) köre öyle bakıyor artık!

*

Geldiğin günden beri…

Ne sevgiden anlıyorsun, ne saygıdan. Ne samimiyetten çakıyorsun, ne güvenden, itibardan…

Yazılı yapsalar, sıfır alırsın!

Zaten öyle!

Dikkat!

Yorum yapabilmek için üye girşi yapmanız gerekmektedir. Üye değilseniz hemen üye olun.

Üye Girişi Üye Ol