Eşek büyümekle kervanbaşı olmazmış.

28 Ocak 2019, 11:07

598 kez okundu.

Evet, eski filmlere bakın, destansı öyküleri okuyun, kervanların başında her daim eşek olurmuş. Gittiği yolu unutmayan, kılavuzluk, rehberlik görevini yapan bu mahlukata ait fıkralar da var, isterseniz ilkin onunla başlayayım yazıya.

Kayserililer bir yolu açmak için önce bir eşeği yol yapmayı düşündükleri alana bırakır, eşek nereden giderse kepçeleri, araçları oraya konuşlandırır, yolu da eşeğin gösterdiği istikamet doğrultusunda açarlarmış.

Kayserililerin eşekleri kesip bastırma-sucuk yaptıkları iddiasını öğrenen ve bunu gören bir Amerikalı mühendis merak edip sormuş, “Eşek bulamazsanız ne yaparsınız?”

Uyanık, adamı gözünden tanıyan, üretken ve çalışkan kurnaz Kayserili, hazırcevap, “O zaman Amerika’dan bir mühendis getiririz!” cevabını vermiş.

Evet, ne yazık ki eşek büyümekle kervanbaşı olamıyor. Günümüze monte edecek olursam, adamın biri profesör olmuş, organ bağışı haftasında, organlarını bağışlamak istemediği insanları ‘dangalak’ yerine koymuş. Aşağılamış onları, küçümsemiş. Hakaret etmiş resmen. Dikkat edin bunu yapan bir profesör, sözüm ona okumuş adam.

Sorduklarında, “Ben organlarımı vermem!” demiş.

Verme, ben sana kimseye vermek istemediğim organımı versem ne dersin okumuş adam, sözüm ona profesör olmuş yaratık.

Toplu taşıma araçlarında hala büyüklerine yer veren yürekli çocukları gördüğüm zaman, onların bu nezaketine duyduğum saygı ötesinde, o profesör bozuntusu kılıklı mahlukatın neler kaybettiklerini yeniden kazanıyorum.

Evet, mal, mülk, para, şan, makam,

şöhret hepsi boş. Gelip geçici. Veren Allah bir gün hor kullanırsanız geri alır, cıs cıbıldak kalırsınız.

O okumuş, koca koca mektepler bitirmiş, bir etiket, bir unvan edinmiş profesöre şunu hatırlatmak isterim.

Tamam, organlarını bağışlamak istemeyebilirsin. Kimseye silah dayamıyorlar organlarını bağışla diye. Ama bağışlamak, bir can kurtarmak isteyen gönüllü kimselere de ‘dangalak’ deme…

Üzerine kalır, yapışır!

Eşek büyümekle kervanbaşı olmaz demem ondan.

Ve hayatın rütbesi onurdur ey profesör. O yüzden böyle ‘isimsiz’ bir çocuğu binlerce profesör etiketine değişmeyeceğimi ilan ediyorum.