banner1482

Bu, dünyanın her yerinde geçeri kural. Her insanın dostu da var, düşmanı da. hele siyasetle, hele hele ticaretle uğraşıyorsanız, rakibiniz varsa, onu da silahlarını kuşanmış düşman olarak görüyorsanız, gücünüz yetiyor ise onu silahsız bırakmak.

Nedir bu…

Her insanın zaafları vardır.

Herkesin bir bedeli var. Herkes bedeli kadar insandır.

*

Öyle bir haldeyiz, öyle bir noktadayız, öyle bir zamandayız ki, siyasetçi siyasetçiye düşman. Hani, ağacın kurdu kendi içinde derler ya, aynı partiden sözde dava adamları bile sabah akşam beraber olduğu insanları yerden yere vuruyor, tabi herkesin bir hesabı var, ama Allah’ın hesabını hesaba katmadıkları için de, bazen elleri ayakları birbirine dolanıyor.

Arada sadece 5 dakika var.

O halde ne yapacaksınız, düşmanınızı, rakibinizi kendi silahı ile vuracak, en kolayı, en ucuzu, en rahatı onu silahsız bırakarak, elini kolunu bağlayacaksınız.

Arkadaşlarından koparacaksınız. İşine sekte vuracaksınız, geleceğine dair projeleri imha planlarını devreye sokacaksınız, en büyük darbeyi de onu yalnız bırakarak güçsüzleştirmiş, silahını elinden almış olacaksınız.

Çünkü yalnızlık, insanın en zayıf, en aciz noktası.

Dikkat!

Yorum yapabilmek için üye girşi yapmanız gerekmektedir. Üye değilseniz hemen üye olun.

Üye Girişi Üye Ol