Bu ülkede gazeteci var mı?

10 Ocak 2020, 12:40

305 kez okundu.

Peşin yazayım, var…

Doğrusunu söylemek gerekirse, bu başlık bana ait değildi. Sabah Gazetesinin değerli yazarı, 30 senedir bu gazetede aykırı da olsa yazıları ile patronlarının ve genele yayın yönetmenlerinin uykularını kaçırsa, fincancı katırlarını ürkütse de, doğru bildiğinden şaşmayan Hıncal Uluç, başlıktaki soruyu sormuş.

Ben de içeriye yönelik sorayım istedim, “Peki, Kahramanmaraş’ta gazeteci var mı?”

Dikkat edin, kimseye laf sokuşturduğum, birilerini ima ettiğim, bir kesime dokundurmaya çalıştığım falan yok. Sorum ortaya! Herkesin işine saygı duyuyorum.

Lakin ve ancak…

Seneler önce, bu şehirde günlük gazeteler vardı. Sanıyorum 11 taneydi. Büyükşehirle birlikte, basın ilan kurumunun da kurulmasıyla, öneriler, tavsiyeler ve şartlar, 11 günlük gazeteyi 2’ye düşürdü. Birleştiler, birleşenler aylık parasını bildi, hâlihazırda çıkan günlük gazeteler de zararda olduklarını söylüyorlar.

Kurucusu olmaktan onur duyduğum MANŞET, istikrarını sürdürüyor. Duruşu net, özel haber ve röportajlarla iyi gidiyor. Mahmut Beyaz genç bir kardeşimiz. Kumaşı iyi, pişti, pişiyor. Geldiği günden beri çıta yükseldi. Haber kalitesi arttı. Gelecek ondana ok şey bekliyor, çünkü ona güveniyorum. Yalnız gazetenin yazar kadrosu zayıf. Takviye şart. Zira gazeteleri taşıyan, okutturan köşe yazılarıdır.

BUGÜN Gazetesi son aylarda atağa geçti diyebilirim. Şimdi direksiyonda, spordan gelmiş olsa da, kendini aşmaya gayret eden iyi niyetli İlker Yiyen var. Ancak biraz daha objektif, biraz daha tarafsız bir strateji gütmeli. Eleştiren, sorgulayan yayın ilkesi, hem MANŞET’i, hem de BUGÜN’ü zirveye taşıyacaktır. Bunu can-ı gönülden istiyorum.

Haftalık ve 15 günde çıkan gazetelerimiz vardı. Aylıklar da… Ancak ekonomik nedenler, bendeniz dâhil birçok arkadaşımızı farklı, maddiyatı koruma amaçlı güzergaha taşıdı.

Bazı arkadaşlarımız bürolarını birleştirirken, küçülmeyi seçerlerken, önceleri gazete çıkartmayı deneyip, pabucun pahalı olduğunun farkına varınca internet sitesi ile yetinmeye çalışan ve yayın hayatını sosyal medya üzerinden yürütmek isteyenler, yazılı basına olan ilgiyi azalttı.

Artık varsa yoksa sosyal medya ve internet gazeteciliği.

Buna bir de internet televizyon gazeteciliği eklendi son senelerde. O daha farklı belki biraz da maliyetli bir yayın. Ama tuttu mu, tuttu…

Gazete çıkartan arkadaşlara soruyorum!

Şimdi söyler misiniz, ajanslardan gelen tıpkısının aynisi haberlere farklı imzalar atıp özelmiş gibi yayınlamayı marifet sanırsanız, millet sizi niye okusun?

Gazeteye emeğiniz sinsin, zamanınız ve birikiminiz ile birlikte alın teriniz damlasın!

Belediyelere güvenerek internet sitesi açan, ancak belediyelerden umduğunu bulamayan (buna bizim dilde oynaşa güvenip evsiz kalmak derler) arkadaşlarıma tavsiyem, çok çalışıp, rızk veren Allah, dışarıya açılmak, özel haber ve röportajlarla farkındalık yaratıp, mesleğin hakkını vermek!

Size bu yakışır!

Son söz, ne diyordu George Orwell, “Gazetecilik, birilerinin yayınlanmasını istemediği haberleri yazmaktır, gerisi halkla ilişkilerdir!”

Ne kadarsa, o kadar!