Bir başkadır benim memleketim…

10 Temmuz 2019, 15:54

138 kez okundu.

Bir seçimi daha geride bıraktık. İstanbul'a da hayırlı olsun ülkemize de. Ekrem İmamoğlu'nun başarısını tebrik ediyor, duruşunu da alkışlıyorum.

Asıl meseleye gelelim. Birbirini sevmeyi ve saymayı unutan bir toplumun fertleri olduk. Boynumuzdaki sevgiden kolyeyi kopardık. İnsanların dilindeki kovanlar eşekarılarıyla dolu. Kaybolan kardeşlik duygularımızı nasıl geliştireceğiz, nasıl seveceğiz birbirimizi?

Nefretten göz gözü görmüyor ama çocuklar hepimizi görüyor.

Hayatın sırları parayla değil yürekle çözülüyor.

Önümüzde kardeşliğin suskunluğu düşmanlığın haykırışları varken ölümü anlamaya çalışıyorum.

Ölüm ki doğar doğmaz hepimiz için yola çıkan bir gerçek. O yolculukta "yaşatmak" yaşamak kadar kutsal. Ama "vicdanları öldürmek" iyi para ediyor bu devirde!

Yüreklerimizi birbirimize iliklemekten başka şansımız olmadığını söylemek insanlık görevim.

Omuzlarımızda taşımamız gereken çocuklar bizi çağırıyor çünkü!

Bu güzelim ülkede onlara bırakabileceğimiz en değerli miras kardeşlik ve huzur!

Bizim başka bir ülkemiz yok ve o huzura ihtiyacımız var.

Kendimizi yemekten vazgeçelim başkalarına şölen oluyor.

Sahibi olduğumuz Akdeniz kıyılarından bizleri iteklemek için birlik olanları izlerken.

Trump denen domuz Ortadoğu'yu kan gölüne çevirmek için film içinde film çevirirken.

Onunla aynı kaptan yiyen dünyanın zalimleri gözlerini ülkemize dikiyorken!

Bizim kardeşlikten milli birlik ve ülke bütünlüğünden başka sığınacağımız gerçeğimiz de yok.

Unutmayalım ki ambulans geciktiğinde yaralı insanı hayata döndürmek zordur.

Sosyal medyada birbirini yiyerek mutlu olanları gördükten sonra teknolojiye olan saygımı sınırlı tutarken, nostaljiye olan düşkünlüğümü her fırsatta dile getiriyorum.

Yazdıklarımı beyaz bir zarfa koyup mektup niyetine bütün insanlara okutmaktır niyetim.

Okuyan da sağ olsun okumayan da. Gençliğimden beri en sevdiğim şarkıdır.

"Bir başkadır benim memleketim."

H. Yalçın