“Ben satıcı değildim, içiciydim…”

09 Eylül 2019, 15:22

272 kez okundu.

Bu kural senelerdir değişmedi. Kim gücüne güveniyorsa, bilmeli ki devran dönüyor ve haksızlık, adaletsizlik kimsenin yanına kar kalmıyor. Kamunun hangi biriminde ve neresinde olursanız olun, ‘Benim arkamda falan var, bana bir şey olmaz, bildiğimi okurum, istediğimi yazarım!’ diyorsanız, arkanızdaki gücün kıyamete kadar süremeyeceğini hesap etmenizi lazım.

Önce Allah’a sonra millete güveneceksin. Adalete de tabi.

Her kim olursa olsun, hakkaniyeti bilecek, hukuka uygun davranacak, elindeki yetkiyi ve siyasi gücü keyfine göre şekillendirmeyecek!

Kimse unutmasın ve aklından çıkartamasın ki, o siyaset bittiği gün, o koltuk altınızdan sabun gibi kaydığı gün, ‘Tamam canım, buraya kadar!’ denildiği gün, makam arabasına el konulduğu gün, kapının önüne konulduğunuz gün, bir de bakmışsınız ki çevrenizde kimse kalmamış, herkes sizi terk etmiş.

Güç millet.

O gün geldiğinde sahipsiz kalacaksınız. Bu yazı genel. Öyle kimse alınganlık göstermesin. ‘Bana mı dedin, falanı mı işaret ettin, ötekini mi ima ettin!’ havalarına girmesin kimse. Ha, üzerine alınan da olursa, çıkarsa çok da umurumda değil.

Herkes ihtiyacı kadar alsın derim.

Yazıyı kısa keseceğim, Kahramanmaraş rövanşlar şehri değil.

Yok ben satıcı değildim, içiciydim, zararım kendime. Kendim ettim kendim buldum, deyip yakayı sıyıramazsınız.

Herkes bunu aklının bir kenarına yazsın, hafızasında tutsun!

Geçmişte, bu kafada olanların, kendini dokunulmaz zannedenlerin bu gün ne halde olduklarını görmek, mutlaka ibret verici olmalı.

Hüküm Allah’ın.

Senin ki bir yere kadar!